29. By Nandi's grace....

Verse 29

நந்தி அருளாலே மூலனை நாடிப்பின்
நந்தி அருளாலே சதாசிவ னாயினேன்
நந்தி அருளால்மெய்ஞ் ஞானத்துள் நண்ணினேன்
நந்தி அருளாலே நான்இருந் தேனே.

Translation:

By Nandi’s grace, seeking Moolan

By Nandi’s grace I became Sadasivan

By Nandi’s grace I approached it within meijnana

By Nandi’s grace, I remained.

Commentary:  Moolan represents muladhara, the starting point of kundalini’s journey. This line may also be referring to the historical episode of Tirumular seeking the cowherd Moolan and entering his body.

  

The Sadasivan is a state which is the junction of the asuddha maya emanations and suddha maya emanations. This state is represented by Siva’s blue throat which indicates that the principles that turn poison if consciousness descends to lower states become amrit when it ascends. 

Sadasivan is the starting point of the manifested universe.  Thus, Tirumular is the lord of the manifested universe.  He directs it from his higher state of consciousness.

Meijnana is supreme wisdom.  One attains this at the state of Paraaparai, when one experiences para avatthai which will be described later in tantiram 8. This meijnana is attained when consciousness goes beyond the Sadasiva state.  The state next to meijnana or bodham is becoming the jnana itself, becoming the embodiment of jnana or grace.  Tirumular calls this as arul uruvam in tantiram 9.

Thus, this verse describes the steps in raising the consciousness from its lowest nascent state to the ultimate state.  One begins from its state in mooladhara, through yogam one attains the Sadasiva state, goes beyond this state also to ultimately remain as the Supreme “irundhEn” refers to this state.  All these are possible only because of Nandhi or supreme consciousness.

மூலன் என்பது மூலாதாரத்தில் இருக்கும் ஆத்ம நிலை.  அது அறிவுநிலையாதலால் மூலம் என்னாது மூலன் என்கிறார்.  மூலனை நாடினேன் என்பதற்கு விரிவுரையாளர்கள் மூலன் என்னும் மாடுமேய்ப்பனை நாடி அவனது உடலினுள் திருமூலர் புகுந்து இந்த நூலை இயற்றினார் என்றும் கூறுகின்றனர்.

சதாசிவனானேன் என்று திருமூலர் அடுத்துக் கூறுவதும் உணர்வு நிலையே.  சதாசிவ நிலை அசுத்த மாயையின் வெளிப்பாடுகளுக்கும் சுத்த மாயையின் வெளிப்பாடுகளுக்கும் இடைப்பட்ட நிலை.  இதைத்தான் சிவபெருமானின் நீலகண்ட உருவம் காட்டுகிறது.  விழிப்புணர்வு கீழ்நோக்கி இறங்கும்போது நஞ்சாக இருக்கும் அதே தத்துவங்கள் அது மேலே ஏறும்போது அமிர்தமாக மாறுகின்றன என்பதை நீலகண்டம் காட்டுகிறது.

சதாசிவ தத்துவமே வெளிப்பாடுடைய உலகிற்கு அதிபதி.  இதனால் திருமூலர் இந்த நிலையில் உலகை வழிநடத்துகிறார் என்பது புலனாகிறது.  இந்த நிலையை அடுத்து அவர் மெய்ஞ்ஞான நிலையை அடைந்தேன் என்கிறார்.  மெய்ஞ்ஞான நிலை என்பது போத நிலை, பராபரையின் நிலை. இந்த நிலைக்கு அடுத்தது ஞானமாகவே மாறுவது.  அதைத் திருமூலர் அருளுருவம் என்கிறார்.  இந்த நிலையை அவர் “இருந்தேன்” என்ற சொல்லால் குறிப்பிடுகிறார்.

இவ்வாறு இந்தப் பாடல் குண்டலினி யோகத்தின் படிகளைக் குறிக்கிறது.  மூலாதாரத்தில் தொடக்கி சதாசிவ நிலையை அடைந்து, மெய்ஞ்ஞானம் பெற்று பின் அதுவாகவே ஆவதுதான் யோகத்தின் குறிக்கோள்.  இவையனைத்தும் நந்தியின் அருளால், விழிப்புணர்வின் அருளால்தான் சாத்தியமாகின்றன என்று கூறி அவர் இப்பாடலை முடிக்கிறார்.