1.2.50 Three, five, six, two and one are all names of Sankara

Verse 50
சிவன்முதல் மூவரோ டைவர் சிறந்த
அவைமுதல் ஆறிரண் டொன்றொடொன் றாகும்
அவைமுதல் விந்துவும் நாதமும் ஓங்கச்
சவைமுதற் சங்கரன் தன்பெயர் தானே.

Translation:
The three and the five along with Siva
They become one with six two one
First with the bindu and nadha becoming more pronounced
They, from japa, are verily the names of sankara.

Commentary:
We saw in the previous verse the order of manifestation. This verse seems to be referring to that also. The three and the five mentioned in the first line may be Brahma, Vishnu and Siva or Siva, Sakthi and maya. The five are Brahma, Vishnu, Rudra, Maheswara, Sadasiva or Siva, Sakthi, Sadhakhya, Maheswara and Sadvidya. It may also be Siva, Sakthi, nadha, bindhu and sadvidya.

Tirumular says that all these are manifestations of the singularity. The six two and one add up to nine. They may be referring to the nine cakras, the first category of six being muladhara, svadhishtana, manipuraka, anahata, vishuddhi and ajna those that are supported in nature, the two- lalata and guru that are said to unsupported or niradhaya and the sahasrara the supreme among the cakras. It may also mean the Siva, Sakthi, nadha, bindhu, Sadasiva, Maheswara, Rudra, Vishnu and Brahma. All these are expressions of the singularity, the Supreme consciousness. The six may be the six faced jewel that is seen in the ajna- the atma darsanam, the two may the Siva and Sakthi experienced- the Siva darisanam and the one may be para darisanam or the experience of the indistinct state.

All these, the states of manifestation, occur due to increase of the primordial sound, nadha and primordial form, bindhu. “savai” may mean that which is manifested, the opposite of “asavai” or ajapa or the unpronounced, the state of nadha before emerging as sound. Tirumular says that all these are different manifestations of Sankara. They are his different names.

முந்தைய பாடலில் எவ்வாறு வெளிப்பாடு ஏற்படுகிறது என்று பார்த்தோம். இப்பாடலும் அதைக் குறிப்பிடுகிறது. முதல் வரியில் உள்ள மூன்றும் ஐந்தும் என்பவை பிரம்மா, விஷ்ணு, சிவன் என்றும் சதாசிவன், மகேஸ்வரன், ருத்திரன், விஷ்ணு, பிரம்மா என்றும் சிவன், சக்தி, நாதம், பிந்து சத்வித்யா என்றும் இருக்கலாம்.

திருமூலர் இவையனைத்தும் ஒன்றான இறைவனின் வெளிப்பாடுகள்தான் வெவ்வேறானவையல்ல என்கிறார். ஆறு இரண்டு ஒன்று என்பவற்றின் கூட்டுத் தொகை ஒன்பது. சில உரையாசிரியர்கள் இது சிவன், சக்தி, நாதம், பிந்து, சதாசிவன், மகேஸ்வரன், ருத்திரன், விஷ்ணு, பிரம்மா என்கின்றனர். இவற்றை மூன்று பிரிவுகளாகப் பிரித்ததால் இவை ஒன்பது சக்கரங்களாக இருக்குமோ என்று தோன்றுகிறது. சக்கரங்களில் மூலாதாரம், சுவாதிஷ்டானம் மணிபூரகம், அனாஹதம், விசுத்தி, ஆக்ஞை என்ற ஆறும் நாடிகளால் தாங்கப்படுபவை. இவற்றிற்கு மேலே உள்ள லலாடம் மற்றும் குரு சக்கரம் நிராதாரம் அல்லது எதாலும் தாங்கப்படாதவை எனப்படுகின்றன. ஒன்று எனப்படுவது இவையனைத்தையும் விட வேறான சகஸ்ராரமாக இருக்குமோ என்று தோன்றுகிறது. ஆறு என்பது ஆக்னையில் உணரப்படும் மணி அல்லது ஆத்ம தரிசனமாகவும் இரண்டு என்பது சிவ சக்தி தரிசனமாகவும் ஒன்று என்பது ஒருமை நிலை தரிசனமாகவும் இருக்கலாம். இவையனைத்தும் நாத பிந்துகள் ஓங்குவதால் ஏற்படுபவை என்கிறார் திருமூலர். சவை என்பது ஜபா அஜபா என்ற உச்சரிக்கப்படுவது உச்சரிக்கப்படாதது என்ற நாதத்தின் இருநிலைகளில் ஒன்று. வெளிப்பாடுடையவை சபை. அதனால் அவையனைத்தும் சங்கரனின் பல்வேறு பெயர்கள் என்கிறார் திருமூலர்.